Jonge liefde

Toen ik veertien was, kreeg ik mijn eerste vriendje. Hij was 16, lang, knap en grappig. Ja, je kent het wel, ik was natuurlijk meteen helemaal op een roze wolk. Voor een tijdje was dat heel leuk, maar al snel was ik absoluut niet meer zo happy als ik dacht dat ik zou zijn met hem. Maar hij kon niets fout doen in mijn ogen, dus het moest wel aan mij liggen. Waarom ben ik nou altijd zo moeilijk? Waarom maak ik overal een probleem van? En zo ging dat een hele tijd door, meer dan 6 jaar zelfs.  

 

De laatste paar jaar van onze relatie volgde ik een paardenopleiding. Eigenlijk vooral omdat ik niet zo goed wist wat ik anders moest. Ik was gestopt met de middelbare school, want ik zat zo slecht in mijn vel dat ik het allemaal niet meer trok. Die opleiding heeft mij enorm geholpen om in te zien in wat voor situatie ik zat en dat ik veel beter verdiende. De paarden hielpen mij om mijn waarde weer te zien en te durven voor mezelf op te komen. Dit ging erg geleidelijk, en zeker niet zonder slag of stoot. Het eerste jaar van mijn opleiding liepen zowel de mensen als de paarden ‘door me heen’. En ik liet het toe, want dat deed ik al jaren. Ik was niet anders gewend. Ik was niet goed genoeg en alles dat me overkwam, was mijn eigen schuld en verdiende loon.  

 De periode waarin alles veranderde 

In het tweede jaar van mijn opleiding ging ik stage lopen in Zuid-Spanje voor een half jaar. Dat was mijn redding, al was het een erg heftige stage. 14 uur werken per dag en amper ooit een dag vrij, maar ik kon wel zonder problemen stoppen met de anti-depressiva die ik al een aantal jaar slikte en waar ik vanaf wilde. En dat dankzij die geweldige Spaanse paarden. Net zo sensitief als ik zelf was en nog steeds wel ben, maar niet onzeker, niet ‘klein’, zoals ik. Maar juist krachtig en elegant, en vooral erg duidelijk in het aangeven van hun grenzen. Dat wilde ik ook zijn. Sterker nog, eigenlijk wist ik dat dit de soort persoon was die ik hoor te zijn. Die ik van nature ben. Die prachtige en lieve paarden gaven mij de kracht om langzaamaan die persoon weer te worden en mijn eigen weg te vinden, zonder mijn ex die eigenlijk heel slecht voor mij was.  

 
En nu heb ik zelf twee van zulke lieve paardjes (en een verloofde) om me er iedere dag aan te herinneren dat ik die persoon nooit meer kwijt wil raken!  😉